Shinobi II Walentynki (i trochę bransoletek z muliny)

Każdy, kto jest na bieżąco z fanpagem i blogiem musiał zauważyć, że wybrałam się z Ciocią Samo Zuo na konwent. Dawno, bardzo dawno nie byłam na żadnym i nie do końca wiedziałam, czego się spodziewać i co przygotowywać. Ładując zdjęcia do tego posta zastanawiałam się, jak zwykle zresztą, co tu napisać. Może zacznę od tego, iż bardzo żałuję, że musiałam się zwinąć przed końcem <dobra, połowa konwentu, to nie jest "przed końcem" ;_; >. Może niektórych to zdziwić, ale wcale nie spędziłam drugiej połowy Walentynek z chłopakiem, nad czym też ubolewam. Ogólnie ujmując: było pozytywnie. Momentami, aż za bardzo, entuzjazm niektórych szukał ujścia poprzez dzikie gonitwy i szalone okrzyki. 

Zostałam wyściskana przez różnych ludzi <i księdza lol>. Weź tu nie przytul takiego rogacza. 

Piękne zdjęcie z Baranisią i automatami <3 

Fajnie pojechać gdzieś, gdzie na widok swoich tworów słyszy się "o Boże, jestem w raju", "jakie to śliczne" zamiast "jakieś stare szmaty sprzedają". W oczach chłopaków i tak były to "akcesoria do BDSM", ale to i tak milsze niż niektóre teksty od tych, które leciały na Jarmarku Dominikańskim.

A teraz obiecana porcja bransoletek z muliny. Chyba to wszystkie, które naprodukowałam od czerwca. Nie wiem., w sumie, czemu lubię je robić. Czasochłonne to i mało opłacalne, ale jak widzę jakiś super wzór, to nie mogę się oprzeć. Chyba nie będę z tym walczyć :P

Ta wielka na 36 supełków w rzędzie czaszka, tudzież jej połówka, jako bransoletka w ogóle nie wygląda dobrze. Służy mi jako zakładka do książki.

Mam teraz tyle rzeczy do wrzucania, że aż nie wiem za co się zabrać. Jeszcze nie pokazałam Wam wszystkich rzeczy z Jarmarku, a niedługo mam zamiar zabrać się za przygotowania do kolejnego konwentu! Nepticonie, uważaj, bo nadchodzę!